Zaterdag, 5 oktober, vond de jaarlijkse Stamppotrace plaats, de afsluitende wedstrijd van het zeilseizoen. Dit jaar een verslag vanaf The Huntsman.
Vanaf 12:00 uur konden de deelnemers zich inschrijven en al snel ontstond er bedrijvigheid in de kajuit, met de eerste schippers die zich meldden. Het weer was prachtig, met een stralend zonnetje, maar helaas stond er weinig wind. Ondanks de matige voorspelling van 2 tot 3 bft leek het een mooie dag te worden. Normaal gesproken varen we tijdens de Stamppotrace een lange baan, maar vanwege de windomstandigheden besloot de wedstrijdcommissie de route in te korten en werd gekozen voor boei 42 – 20.
Rond 13:00 uur gingen de eerste boten het water op. Iedereen was druk bezig de juiste startpositie te vinden. Dit jaar hadden wij een ervaren zeiler aan boord, die zijn vaardigheden nog niet verloren bleek te hebben. We timeden onze koers tussen de tonnen om de beste start te maken. Na de vijf minuten startprocedure vertrokken we met de spinnaker richting Nijkerk. De start verliep uitstekend, maar al snel trok de wind aan. De boten met gennakers haalden ons in, maar dat was van korte duur toen de wind pal achter ons kwam te staan. De Watermaat en de Sunshine gingen er vandoor, waardoor wij in de achtervolging moesten. Gelukkig kregen we af en toe een mooie windvlaag, wat ons losmaakte van de grote groep. Abeltje 4 en de Unlimited bleven echter in onze buurt varen.
Het was cruciaal om zo snel mogelijk de spinnaker binnen te halen en voldoende snelheid te houden voor de eerste tonronding. We zagen de Watermaat de ton ronden, maar tot onze verbazing voer de Sunshine door! Dit zorgde voor verwarring, maar wij wisten dat we boei 42 moesten hebben, dus zetten koers naar de juiste ton. De fout van de Sunshine kostte hen hun voorsprong.
Na de ronding had Abeltje 4 ons op de hielen. Het was continu loeven en vallen om positie te behouden. Ook de Watermaat ging snel, en inhalen bleek onmogelijk. In de bocht naar de haven kregen we halve wind en moesten we van windvlaag naar windvlaag zeilen om de snelheid erin te houden. Dit geluk hadden onze concurrenten niet, zij vielen stil en wij wisten een gat te slaan.
Ton 20 kwam in zicht en we gingen snel vooruit, ondanks de wisselende windrichtingen. De andere boten voeren alle kanten op, wat de chaos op het water weerspiegelde. We bleven gefocust op onze eigen race en met goede zeiltrim en stuurmanskunst maakten we zo min mogelijk slagen. Na nogmaals ton 42 gerond te hebben, trok de wind iets aan en gingen we sneller. Toch was het gat met de Watermaat niet meer te dichten; zij lagen zeker 10 minuten voor ons. Achter ons zagen we een spannend duel tussen Abeltje 4 en Unlimited.
Na de finish en het opruimen van de boot genoten we van een biertje in de zon. Wat een geluk hadden we met het weer! Toen alle boten binnen waren, verzamelden we ons in de kajuit voor de prijsuitreiking. Er was al wat gespeculeerd over de uitslag, maar wij wisten dat we net te kort kwamen voor de eerste plek, en dat klopte. De Watermaat versloeg ons met slechts 105 seconden! Knap gedaan, familie Termaat en crew! Wij deelden het podium met Abeltje 4, wij werden tweede en zij derde.
De stamppotrace eindigde als vanouds in de Kajuit, waar voor elke schipper van de afgelopen competitie een scheepsbittertje klaarstond. De prijzen, zoals elk jaar drie mooie stamppotpakketten, werden dit keer gesponsord door PLUS WILMINK. Hartelijk dank voor jullie bijdrage!
Na de prijsuitreiking hebben we met z’n allen genoten van een heerlijke maaltijd en hebben we met elkaar geproost op het einde van dit fantastische zeilseizoen. Alle dank naar de Wedstrijdcommissie, standbyboot en de Kajuit voor de organisatie en ondersteuning!
Groeten,
The Huntsman (Stefan Bouw, Mark Bakker, Derk Bakker)